Koyun Otu
Latince Adı: Agrimonia Eupatoria
Almanca Adı: Odermennig
Diğer İsimleri: Kızıl yaprak, Kasık otu, Fıtık otu.
Özellikleri: Aslanpençesi ailesinden olan bitkinin boyu, 80 santimetreye kadar uzar. Orman kıyılarında, harabelerde, çimenliklerde, güneşli ve kuru bölgelerde yetişir. Küçük sarı çiçekleri uzun bir salkımı andırır. Çiçekleri yaz aylarında toplanır. Bitkinin tümü yumuşak tüylerle kaplıdır. Koyun otu en başta gelen şifalı bitkilerimizdendir.
Önerilen Hastalıklar: Bitkinin yaprakları, kansızlıkta ve yaralanmalarda büyük başarı ile kullanılır. Romatizma, lumbago, sindirim zorlukları, siroz ve dalak hastalıklarında etkilidir. Boğaz, ağız boşluğu ve yutak iltihaplarına karşı büyük bir iyileştirme gücüne sahiptir. Mesleği gereği çok konuşmak veya şarkı söylemek durumunda olan kişiler, bir önlem olarak her gün koyun otu bitki çayı ile gargara yapmalıdırlar. Varis ve baldır çıbanlarında, koyun otu merhemi özellikle önerilir. Ateş düşürücü etkisi vardır. Daraltıcı, toplayıcı iki önemli özelliği vardır.
Kullanım Şekli ve Dozu: Herkes yılda en az 1 veya 2 kere koyun otu banyo katkısıyla banyo yapmalıdır. Karaciğer rahatsızlıklarında, 100 gram koyun otu, 100 gram yoğurt otu ve 100 gram hindiba karışımı ile elde edilen çay kullanılır. Sabah aç karnına 1 bardak, gün boyunca toplam 2 bardak içilmelidir. Merhemi için; iki avuç dolusu ince kıyılmış koyun otu yaprağı, çiçek ve sap, iyice kızdırılan 250 gram içyağı veya bitkisel margarinle 1 dakika kadar karıştırılarak bekletilir. Daha sonra kapağı kapatılarak serin bir yere alınır. Ertesi gün tekrar ısıtılıp, bir tülbentten geçirilerek süzülür.
Buzdolabında saklanmalıdır.
Yan Etkileri: Bilinen bir yan etkisi yoktur.
