Melek Otu
Latince Adı: Angelica silvestris
Almanca Adı: Wilde Engelwurz
Bilinen Bileşimleri: Uçucu yağ ve tanen ihtiva eder.
Özellikleri:
Maydanozgiller familyasından olan melek otu, dere kenarlarında, çayırlarda ve ormanlardaki ağaçsız alanlarda yetişen, boyu 3 metreye kadar uzanabilen hoş kokulu, otsu bir bitkidir. İki tür melek otu vardır. “Angelica officinalis” denilen bir türü, Orta Kuzey Avrupa’da yetişen, yüksek bir bitkidir.
“Angelica sylvestri denilen diğer bir türü de İstanbul, Marmara bölgesi, Doğu Karadeniz ve Beyşehir dolaylarında yetişir.
Boyu 1-1,5 metre kadardır. 2 veya çok yıllık bir bitkidir. Haziranda eylüle kadar çiçek açar. İçinde limonlu eterik yağ vardır.
Önerilen Hastalıklar:
Mide ve bağırsak hastalıklarına iyi gelir. Sinirleri kuvvetlendirir. Spazmları giderir. Astım nöbetlerini giderir. Kuvvet ve iştah verir. Yapraklarından çıkan suya, bir parça pamuk bastırılıp, diş çürüğüne konursa, ağrıyı keser. Kan dolaşımını düzenler.
Kurutulmuş Melekotu, dövülüp başa sürülecek olursa, bitleri öldürür. Verem, kronik bronşit ve asabi astıma şifalıdır. Kadınlarda cinsel soğuklukta, beyaz akıntıda, ağrılı ve az olan adetlere çok faydalıdır. Bedenin içinde ve dışında olan yaraları iyileştirir kalbi güçlendirir.
Panzehir özelliği vardır.
Kullanım Şekli ve Dozu:
İyice haşlanarak tüketilir. Tadı acı olduğundan iyi haşlanmalı ve az tüketilmelidir. Yaprak, sürgün ve köklerinden 40 gram, 1 litre suda kaynatılır ve günde 3 bardak içilir. Kekik otu ile beraber kaynatılıp içilmeye devam edilirse kanı temizler.
Yan Etkileri: Bilinen ciddi bir yan etkisi yoktur.
